سبک‌های طراحی لباس

مشاهده وقایع مختلف تاریخ و تاثیر آن‌ها بر لباس مردم شگفت انگیز خواهد بود. غالبا برخی از سبک‌های فشن وابسته به سلیقه گروه خاصی از مردم قرار می‌گیرد که با طبقه اجتماعی و فرهنگی آن‌ها مرتبط است. همچنین مد می‌تواند تحت تاثیر رویدادهای جهانی مانند جنگ نیز قرار گیرد. به عنوان مثال در طول جنگ جهانی دوم، مردم فقط مقدار مشخصی پارچه در اختیار داشتند، بنابراین مجبور شدند تا لباس‌های ساده‌تری بدوزند که برای انجام وظایف جنگ نیز کاربردی باشد. از دهه ۱۹۲۰ تا ۱۹۹۰ سبک‌های طراحی لباس هرکدام منعکس کننده حال و هوای آن دهه بوده و تغییرات جامعه را به نمایش می‌گذاشته است.

فشن یک روند متمایز و اغلب ثابت در سبک‌های طراحی لباس و پوشش افراد است. مد چیزی است که تقریبا هر روز با آن سر و کار داریم. حتی افرادی که می‌گویند برایشان مهم نیست چه می‌پوشند نیز هر روز صبح لباسی را انتخاب مي‌کنند که بیانگر حال و هوای آنان باشد. درست مانند استایل، اکسسوری‌هایی که لباس خود را با آن‌ها ست می‌کنید هم چیزهای زیادی در مورد شما می‌گوید. از کفش ها گرفته تا کیف پول، همگی نشان دهنده استایل شما هستند. بنابراین شناخت تاریخچه سبک‌های مختلف در طراحی لباس به شما کمک می‌کند تا بتواند استایل متناسب با خود را بهتر بشناسید.

سبک‌های مختلف در طراحی لباس

سرعت بالای تغییر ترند‌ها در فصل‌های مختلف باعث می‌شود تا لباس‌هایی که اصطلاحا در یک دوره خاصی مد شده، اغلب به زودی نیز از مد بیوفتند. در این شرایط شناخت سبک‌های طراحی لباس به افراد حاضر در دنیای فشن کمک می‌کند تا در این صنعتی که با سرعت زیاد در حال تغییر بوده دوام پیدا کنند. علاوه بر این با شناخت سبک‌های مختلف طراحی لباس و تلفیق آن‌ها، می‌توان طراحی‌هایی را رقم زد که عمر طولانی‌تری داشته باشند. برای اینکه یک محصول خوب در بازار پرتقاضای امروزی عرضه شده و بتواند جای خود را باز کند، طراح باید علاوه بر شناخت بازار، دانش فنی لازم برای تولید لباس را نیز داشته باشد.

بارها گفته شده که لباس باید علاوه بر زیبایی، احساس راحت بودن را نیز منتقل کند. حفظ موقعیتی متعادل بین یک طراحی خاص و راحت بودن لباس کار راحتی نخواهد بود اما خبر خوبی که می‌توان داد این است که در صورت رعایت این  دو نکته لباس شما تا سالیان سال طرفدار خواهد داشت.

با نگاه به تاریخ پوشش در چند قرن گذشته متوجه خواهیم شد که لباس‌های زنان دستخوش تغییرات بیشتری شده است. برخلاف چیزی که امروزه سعی می‌کنیم به آن پایبند باشیم یعنی احساس راحتی در پوشش، در قرن‌های اخیر طراحی انواع سبک‌های لباس به شکلی بوده که فرد زیباتر به نظر برسد. یکی از نمادهای زیبایی استفاده از کرست‌های تنگ بوده که به کمر شکل ساعت شنی می‌داد. این کرست‌ها فشار مضاعفی را به ستون فقرات و معده وارد می‌کرد با این حال تا سال‌ها زنان از آن استفاده می‌کردند. در این مقاله قصد داریم تا شما را با سبک‌های طراحی لباس شناخته شده‌ای آشنا کنیم که از قرن پانزدهم تا نوزدهم مورد توجه اغلب مردم بود. این سبک‌ها عبارتند از:

• سبک باروک
• سبک کلاسیک
• سبک گوتیک
• سبک روکوکو
• سبک ویکتوریایی

سبک باروک در طراحی لباس

واژه باروک از کلمه پرتغالی Barocco به معنای ″مروارید ناقص″ گرفته شده است. این واژه به هنر، معماری، موسیقی و مد قرن شانزدهم اشاره می‌کند که منشا آن بیشتر در شهر رم بود. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های سبک باروک در طراحی لباس و هنر این بوده که همه چیز به صورت اغراق آمیزی تزئین شده و رنگ طلایی عنصر ثابت آن به شمار می‌رفت. این هنر به طور عمده از مذهب کاتولیک گرفته شده؛ به عنوان مثال موسیقی باروک دارای الگوهای طولانی و پیچیده است. این پیچیدگی در معماری و سبک‌های مختلف در طراحی لباس این عصر نیز خود را نشان می‌دهد. هنر باروک اغلب در ابعاد بزرگ بوده و عناصر کلیدی مذهب کاتولیک را نیز به تصویر می‌کشید.

سبک باروک در طراحی لباس با مجلل بودن زیورآلات، رنگ‌های طلایی و مشکی اغراق شده و تزئینات متعدد نمایش داده می‌شود. علیرغم اینکه هنر باروک‌ صدها سال پیش متولد شد،‌ هنوز می‌توانیم ببینیم که طراحان آن را زنده نگه داشته اند. هر ساله موزه هنر متروپولیتن نیویورک مراسمی را با عنوان ″مت گالا″ را برگزار می‌کند. در سال ۲۰۱۸ کانسپت این مراسم ″بدن‌های مقدس: فشن و تخیل کاتولیک″ بود. بسیاری از شرکت کنندگان در این مراسم که سلبریتی‌هایی شناخته شده بودند با لباس‌هایی به سبک باروک حضور پیدا کردند.

از بین طراحان معاصری که سبک باروک در طراحی لباس را زنده نگه داشته بودند می‌توان به جیانی ورساچه، جان فرانکو فرره و فرانکو موسکینو اشاره کرد. به عنوان مثال ورساچه از پارچه‌های طلایی درخشان، الگوهای گلدار و الهام گرفته از هنر کلیسا استفاده می‌کرد. یکی از برندهایی که اغلب در طراحی‌های خود از سبک باروک الهام می‌گیرد برند D&G است. گلدوزی‌های پرکار، تزئینات و اکسسوری‌های جواهر مانند از مشخصات بارز سبک‌های طراحی لباس این برند به شمار می‌رود. رالف لورن نیز دیگر طراح اروپایی شناخته شده بوده که تاکنون از سبک باروک در طراحی لباس استفاده کرده است.

سبک باروک بیشتر اوقات در کالکشن‌های پاییز و زمستان دیده می‌شود. برای ماه‌های سرد سال، طراحان پارچه‌های مخملی و ابریشمی، شلوارهای جین و دامن‌های گلدوزی شده، کیف‌های دستی با نگین‌های بزرگ و بوت‌های گلدوزی شده را عرضه می‌کنند. برای اینکه سبک باروک را در استایل خود ایجاد کنید با افزودن فقط یک عنصر می‌توانید آن را به بهترین شکل انجام دهید. به عنوان مثال یک کت مشکی با گلدوزی سنگین را به همراه یک بلوز ساده، شلوار جین مشکی و چکمه‌های چرم مشکی استفاده کنید.

برای آشنایی بیشتر با سبک باروک می‌توانید به مقاله سبک باروک در طراحی لباس مراجعه کنید.

سبک کلاسیک در طراحی لباس

سبک های مختلف طراحی لباس به نوعی بیانگر شخصیت فرد هستند. برخی از افراد به دلخواه و برای اینکه شخصیتی خاص از خود به جا بگذارند از ترندهای فصلی استفاده نمی‌کنند. صرف نظر از اینکه امسال چه لباس‌هایی مد شده کلاسیک جز سبک‌های طراحی لباس بوده که فراتر از زمان و مکان قرار دارد و فقط در برخی مواقع برای همگام شدن با روند مد تغییرات جزئی را در خود ایجاد می‌کند. سبک کلاسیک از لباس‌های اداری مردانه سرچشمه می‌گیرد.

اگر به اوایل دهه ۱۹۰۰ فکر کنید، زمانی که زنان لباس‌های بلندی می‌پوشیدند، متوجه تفاوت زیادی بین پوشش زن و مرد خواهید شد. جنگ جهانی اول، اولین باری بود که تعداد زیادی از زنان وارد دنیایی شدند که تا قبل از آن به صورت سنتی در اختیار مردان قرار داشت. در آن تکاپو و شلوغی‌ها، استفاده از لباس‌‌های بلند و کرست‌ها غیر ممکن بود. بنابراین زنان شروع کردند به پوشیدن لباس‌هایی که تا کنون فقط به مردان اختصاص داشت و با تغییر آن‌ها، شمایلی زنانه به لباس ها بخشیدند.

کت و شلوار مظهر سبک کلاسیک است. به زیبایی طراحی شده و بسته به سلیقه فرد با اکسسوری‌هایی نیز تزئین پیدا کرده‌ است. زنانی که در محیط‌های کاری به جای لباس‌های بلند، کت و شلوار می‌پوشیدند پیام‌های متفاوتی را دریافت می‌کردند. اطلاع از اینکه سبک کلاسیک در طراحی لباس از چه زمانی و طی چه اتفاقاتی پدید آمده به شما کمک می‌کند تا بدانید با پوشیدن آن چه پیامی را منتقل کرده و در چه زمان‌هایی استفاده از آن توصیه می‌شود. سبک‌های طراحی لباس خاصی وجود دارند که به طور خودکار به یک پیراهن یقه‌دار سفید و کتی از جنس کتان ختم می‌شوند زیرا اغلب افراد این نوع پوشش را رسمی می‌دانند.

اگر می‌خواهید سبک کلاسیک در طراحی لباس را انتخاب کنید پیشنهاد می‌شود طرح‌ها و الگوهایی را انتخاب کنید که در طول زمان قدیمی نمی‌شوند. انتخاب رنگ‌های قهوه‌ای، طوسی، مشکی، سفید و سورمه‌ای ظاهر لباس‌ها را بیش از پیش کلاسیک می‌کند. علاوه بر این پارچه‌های راه راه، طرح‌های گلدار و چهارخانه به لباس احساس کلاسیکی می‌بخشد. برخی از آیتم‌های سبک کلاسیک در طراحی لباس شامل موارد زیر می‌شود:

• ترنچ کت
• پیراهن راه راه
• پیراهن دکمه‌دار سفید
• یقه اسکی مشکی

در بین سبک‌های مختلف طراحی لباس، سبک کلاسیک همیشه بی‌نقص، قدرتمند و شیک به نظر می‌رسد به همین دلیل برندهایی مانند رلف لورن علاوه بر همگام بودن با مد روز، همیشه سبک کلاسیک خود را حفظ می‌کنند.

سبک گوتیک در طراحی لباس

خاستگاه سبک گوتیک در طراحی لباس را می‌توان به سال ۱۲۰۰ تا ۱۴۵۰ پس از میلاد نسبت داد. بعدتر این مد در دهه ۱۹۸۰ در انگلستان ظاهر شد. اصطلاح گوتیک که پس از افول فرهنگ پانک شروع شد برگرفته از قبایلی با منشا ژرمن بوده که در اطراف کریمه زندگی می‌کردند. با این حال به تدریج به یک اصطلاح عمومی برای هنر، معماری و مد در سراسر اروپا تبدیل شد. بریتانیا به تکامل سبک گوتیک در جریان اصلی هنر، معماری، مد و ادبیات کمک زیادی کرد. سبک گوتیک در طراحی لباس از سبک‌های پانک، ویکتوریا و رنسانس وام گرفته و آن را با سبک‌‌های طراحی لباس معاصر ترکیب می‌کند.

به طور کلی در بین سبک‌های مختلف طراحی لباس، گوتیک به نوعی این تصور را ایجاد می‌کند که فرد در حال تلاش برای شکستن سنت بوده و ظاهری از هم گسیخته دارد. استفاده از رنگ‌های تیره به ویژه مشکی نیز در سبک گوتیک به کرات به چشم می‌خورد. مردان و زنانی که از سبک گوتیک در طراحی لباس استفاده می‌کنند، عمدتا موهای خود را مشکی کرده، لباس‌های تیره و سیاه رنگ به تن می‌کنند. یکی دیگر از نمادهای این سبک استفاده از لاک ناخن و رژ لب مشکی رنگ است. یکی از لباس‌های محبوب قرون وسطایی برای زنان، کرست گوتیک بود. این کرست با دادن شکل ساعت شنی به بدن زن آن را به شکلی جذاب‌تر نمایش می‌داد. این یک لباس رایج بود که در سبک ویکتوریایی نیز مورد استفاده قرار می‌گرفت؛ با این تفاوت که در سبک گوتیک این کرست حالت راحت‌تر و آزادتری داشت. 

صنعت پوشاک در اروپا و به ویژه در بریتانیا از این روند مد استفاده کرده و شروع به عرضه لباس‌هایی متناسب با این سبک کرد. سبک گوتیک در طراحی لباس اغلب از رنگ‌های تیره استفاده می‌کند. در برخی اوقات نیز از رنگ سفید برای تعریف تضاد در پوشش استفاده می‌شود. علاقمندان به سبک گوتیک از لباس‌های دزدان دریایی در قرون وسطی نیز استفاده کرده و آن را تا حد ممکن به پوشش خود نزدیک می‌کنند. دزدان دریایی معمولا پیراهن‌های گشاد با آستین‌های بلند می‌پوشیدند. این پیراهن‌ها تا کمر یا ران پا ارتفاع داشت و در شرایط آب و هوایی مختلف مورد استفاده قرار می‌گرفت.

رشته معماری هم از سبک گوتیک بی‌بهره نمانده است و تاثیرات زیادی بر معماری دنیا گذاشته، برای آشنایی بیشتر می‌توانید به مقاله معماری گوتیک چیست؟ مراجعه کنید.

سبک روکوکو در طراحی لباس

قرن هجدهم آغاز تغییرات بسیاری در فرانسه و دیگر مکان‌های دنیا بود که به نوعی شروع عصر روشنگری به شمار می‌رود. دوره‌ای که اقتدار جای خود را به عقل داده و به تدریج در حوزه‌های هنر، فرهنگ و مد هم قابل مشاهده بود. این تغییرات از کاخ ورسای به پاریس منتقل شد، جایی که طبقه تحصیل کرده بورژوازی در سالن‌های تئاتر و کافه‌ها قدرت بیشتری پیدا کردند. سبک‌های مختلف در طراحی لباس تاثیر خود را در تک تک قسمت‌های جامعه از قشر پایین گرفته تا خانواده سلطنتی گذاشت. در این میان مهم‌ترین شخصیتی که سبک روکوکو را پایه گذاری کرد، معشوقه لویی پانزدهم، مادام پمپادور بود. او رنگ‌های پاستلی و شاد را می‌پسندید به همین دلیل طرح‌های گلدار با پارچه‌های روشن و شاد نیز در بین مردم محبوب شد. در اواخر این دوره ماری آنتوانت و همچنین رز برتن، خیاط او،‌ رهبر مد فرانسوی شدند. اسراف کردن به صورت افراطی یکی از نشانه‌های این سبک بود که در نهایت شعله‌های آتش انقلاب کبیر فرانسه را رقم زد.

طراحان مد در این دوران نفوذ بیشتری به دست آوردند زیرا مردم تلاش می‌کردند تا همگام با جدیدترین سبک‌های طراحی لباس پیش بروند. مجلات مد در این دوره ظهور پیدا کردند که به سرعت با تصاویر رنگارنگ و اخبار روز توجه طبقه پایین جامعه را نیز به خود جلب کردند. اگرچه در طول انقلاب فرانسه، صنعت مد و سبک روکوکو به طور موقت مورد بی‌توجهی قرار گرفت اما در سایر کشورهای اروپایی از جمله انگلستان شکوفا شد. در این دوره شیفون نیز جای خود را در زیر دامن زنان پیدا کرد که باعث می‌شد دامن‌ها بزرگ‌تر به نظر برسند. این دامن‌ها در برابر کمرهای باریکی که توسط کرست‌ها احاطه شده بود، قرار می‌گرفتند. آستین‌ها نیز دچار تغییرات زیادی شدند؛ آستین‌ها از کتف تا آرنج به شدت تنگ بود و از آرنج تا مچ دست گشاد می‌شدند.

دوره آموزشی طرحی الگو و دوخت دامن آموزال به شما سبک‌‌های مختلف دامن‌ها را آموزش می‌دهد. در پایان دوره شما نحوه الگوسازی و دوخت هر یک را یاد گرفته، بنابراین طراحی یک دامن به سبک روکوکو کار سختی نخواهد بود.

اگرچه سبک روکوکو در طراحی لباس در قرن ۱۸ از چندین لایه مختلف تشکیل شده بود اما پوشیدن لباس‌ها برخلاف سبک ویکتوریایی سخت و زمان‌بر نبود. زیر لباس یک دامن نسبتا بلند پوشیده می‌شد تا اگر وزش باد باعث بالا رفتن لباس شود، بدن زنان نمایان نشود. سبک‌های طراحی لباس روز به روز بیشتر تغییر می‌کرد اما فقط افراد ثروتمند می‌توانستند که لباس‌هاس مطابق با آخرین مد روز را بپوشند.

سبک ویکتوریایی

دوره ویکتوریایی بین سال‌های ۱۸۳۷ تا ۱۸۹۰ بوده و برگرفته از نام ملکه ویکتوریا است. در آن دوره زنان کاملا وابسته به مردان زندگی می‌کردند؛ ابتدا پدرانشان سرپرست آن‌ها بوده و سپس به دست شوهرانشان سپرده می‌شدند. بنابراین از یک خانم انتظار می‌رفت که ملایم رفتار کرده و همیشه خواسته‌های پدر یا همسرش را برآورده کند. زنان اگر در روستا زندگی می‌کردند فرصت این را داشتند تا در مزرعه‌ها کار کنند اما در شهرها موقعیت‌های کاری محدود به خدمتکار خانگی و بعدتر در کارخانه‌ها به عنوان کارگر بود.

در دهه‌های ۱۸۲۰ و ۱۸۳۰ لباس‌ها به تدریج فرم واقعی بدن را نشان می‌دادند. با بازگشت فرم کمر طبیعی، لباس‌ها تنگ‌تر شده و در مقابل دامن‌ها پف دار شدند. آستین‌های کوتاه پفکی معمولا برای عصرها و آستین‌های بلند برای روز استفاده می‌شد. در این دوره کرست‌ها هنوز توسط زنان پوشیده شده در فضاهای بیرون از خانه، اغلب از کلاه‌ استفاده می‌شد. استفاده از کلا‌ه‌ها تا دهه ۱۸۶۰ ادامه پیدا کرد و به تدریج ابعاد آن کوچک‌تر شده و ظاهری ساده‌تر پیدا کردند. پلیسه‌هایی که در قسمت کمر دامن‌ها وجود داشتند باعث می‌شد تا دامن‌ها حجیم‌تر از قبل به نظر برسند. زنان برای تغییر در ظاهر لباس‌های مجلسی می‌توانستند آن‌ها را با یقه‌های سفید و سرآستین‌های جداشدنی بپوشند. به مرور یقه لباس‌ها به شکل v درآمد و شانه‌ها بیش از پیش نمایان شدند. آستین‌ لباس‌های مجلسی معمولا کوتاه بوده و بیشتر لباس‌ها به صورت یک بالاتنه و دامن جداگانه پوشیده می‌شدند.

در ۱۸۵۰ دامن‌های گنبدی شکل به دامن‌های مخروطی تبدیل شده که در کمر گشاد می‌شدند. برای بهتر نشان دادن دامن‌ها چیزی به نام کرینولین‌ به وجود آمد. کرینولین پارچه‌ای سنگین از موی اسب بافته شده بود که گران قیمت بوده و به خوبی حالت دامن را به صورت پف‌دار نگه می‌داشت. نمونه شبکه شبکه این کرینولین‌ها هم به وجود آمد که سبک‌تر و مقرون به صرفه‌تر بودن آن‌ها باعث شد نزد زنان خدمتکار و دخترانی که در کارخانه‌ها کار می‌کردند، محبوب شود.

سخن آخر

امروزه فشن یک صنعت جهانی به شمار می‌رود. چین و بنگلادش بزرگترین تولیدکنندگان لباس بوده و از طرف دیگر پاریس، میلان، نیویورک و لندن نیز چهار شهر برتر در صنعت فشن در جهان هستند. این تنوع باعث شده تا طراحان هر روز اطلاعات خود را به روزرسانی کرده و برای خلاق بودن به سراغ مد‌ قرن‌های گذشته بروند. یکی از بهترین تمرین‌ها برای طراحان این بوده که با سبک‌های طراحی لباس آشنا بوده و بتوانند با تلفیق هریک، خلاقیت خود را به نمایش بگذارند. شرکت در دوره‌های آموزشی مانند پکیچ جامع آموزش طراحی لباس آموزال به شما کمک می‌کند تا اصول صفر تا صد طراحی لباس را یاد گرفته و بتوانید آن را به خوبی اجرا کنید. مزیت شرکت در این دوره این بوده که به چهار دوره استایلینگ، اسکیس در طراحی لباس، دیزاین لباس و کالکشن سازی دسترسی خواهید داشت. طراحی یک کالکشن ویکتوریایی یا باروک در این دوره می‌تواند توانمندی‌های شما را به عرصه نمایش بگذارد.